Przedterminowe rozwiązanie umowy sprzedaży mocy i energii elektrycznej
Wedle NSA, przepis art. 42 ust. 4 ustawy z dnia 29 czerwca 2007 r. o zasadach pokrywania kosztów powstałych u wytwórców w związku z przedterminowym rozwiązaniem umów długoterminowych sprzedaży mocy i energii elektrycznej (tekst jedn. Dz. U. nr 130. poz. 905 ze zm.; dalej w skrócie: „ustawa o KDT”) stanowi autonomiczną podstawę do przyjęcia, że dniem podniesienia kosztu podatkowego jest dzień, w którym doszło do wypłaty środków.
Naczelny Sąd Administracyjny przyjął, że tylko dokonany zwrot środków na rzecz zarządcy stanowi koszt uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Przepis ten nie pozwala zatem na zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów kwoty nie dokonanego jeszcze zwrotu ww. środków. Gdy data ujęcia w księgach rachunkowych wspomnianego rodzaju kosztów, jest wcześniejsza od daty ich faktycznego poniesienia (dokonania zwrotu), za dzień poniesienia kosztu należy uznać datę wypłaty środków. W tym zakresie stosowanie art. 15 zostaje wyłączone przez normę zawartą w art. 42 ust. 4 ustawy o KDT.
Sentencja: oddalono skargę kasacyjną organu
Tezy orzeczenia NSA z dnia 25 sierpnia 2020 r., sygn. II FSK 1692/18
Źródło: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/7CC868D54B
Mniej niż najtańszy mandat skarbowy!
Kazus pomaga w zmaganiach z organami skarbowymi. Autorzy śledząc orzeczenia sądów administracyjnych, interpretacje Ministerstwa Finansów oraz organów skarbowych, piszą o ich jurysdykcjach w przystępny sposób.
