Wyjazd lekarza na kongres nie jest kosztem uzyskania przychodu
Skarżąca zawierała z osobami fizycznymi niebędącymi jej pracownikami (lekarzami, farmaceutami) umowy o dzieła, mające za przedmiot wykonanie różnego rodzaju opracowań, zobowiązując się do pokrywania kosztów związanych z uczestnictwem w konferencjach, sympozjach zagranicznych, kongresach itp., takich jak koszty noclegów, dojazdu, biletów, opłat rejestracyjnych z tytułu uczestnictwa.
Uczestnik konferencji zobligowany był do sporządzenia raportu, konspektu z uczestnictwa w konferencji/sympozjum i przekazania go do spółki. Skarżąca jako odbiorca tych dzieł, a w świetle umów – zamawiający ich wykonanie, w celu zaliczenia wydatków z tego tytułu do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., powinna przedstawić związek przyczynowo-skutkowy wydatków wynikających z tych umów z przychodem. Na podatniku spoczywa ciężar udowodnienia, że określony wydatek jest kosztem uzyskania przychodu i został przez niego poniesiony. Sam fakt dokonania określonego wydatku, nie przesądza bowiem automatycznie o możliwości zaliczenia go do kosztów uzyskania przychodów. Gdyby przyjąć stanowisko skarżącej za trafne, to każdy dokonany przez nią zakup, niezależnie od tego czy odpowiada on wymogom, o których mowa w art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., poprzez sam fakt pokrywania przez spółkę zagraniczną, wydatków Skarżącej - zapłaty na jej rzecz wynagrodzenia w wysokości równej poniesionym wydatkom, powiększonym o stałą umowną marżę, musiałby być uznany za koszt uzyskania przychodu, niezależnie od tego, z jakiego tytułu takiego wydatku dokonano.
Samo poniesienie spornych wydatków uznanych przez Skarżącą za podstawę wyliczenia wynagrodzenia nie jest równoznaczne z wykorzystaniem ich przy wykonaniu usług reklamowych. Podzielić należy pogląd, że przyjęcie przez spółkę takiego sposobu rozliczania kosztów wyjazdów lekarzy nie świadczy o związku powyższych wydatków ze świadczeniem usługi reklamowej. Ponadto, refakturowanie usług polega na obciążeniu kosztami podmiotu, który faktycznie z nich korzysta.
Tymczasem podmioty z grupy, nie wykorzystywały dzieł zamówionych przez Skarżącą spółkę.
Sentencja: oddalono skargę kasacyjną podatnika
Tezy orzeczenia NSA z dnia 11 marca 2020 r., sygn. II FSK 829/18
Mniej niż najtańszy mandat skarbowy!
Kazus pomaga w zmaganiach z organami skarbowymi. Autorzy śledząc orzeczenia sądów administracyjnych, interpretacje Ministerstwa Finansów oraz organów skarbowych, piszą o ich jurysdykcjach w przystępny sposób.
