Czynnością opodatkowaną jest realizacja vouchera, a nie jego wydanie

Usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni jego odbiorca odnoszący korzyść związaną z tym świadczeniem.

WSA w Warszawie uznał, że czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością, a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter na tyle wyraźny, aby można było powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Odpłatne wydanie voucherów (podlegających wymianie na określone usługi i towary świadczone przez podmiot trzeci) przez podatnika na rzecz klientów nie stanowi odpłatnego świadczenie usług. Czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT będzie natomiast realizacja vouchera, czyli fizyczne nabycie usługi/towaru przez klienta, regulującego zapłatę poprzez jego wręczenie partnerowi.

Sąd administracyjny uznał, że voucher nie mieści się w definicji towaru, jak i w definicji usługi w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, a jedynie jest dokumentem uprawniającym do uzyskania określonego towaru lub usługi. W konsekwencji zatem, sama czynność wydania vouchera nie powinna być utożsamiana ani z dostawą towaru ani ze świadczeniem usług, podlegającym opodatkowaniu podatkiem VAT.

Voucher jest jedynie potwierdzeniem uprawnienia do skorzystania z pewnego świadczenia w przyszłości, samo jego przekazanie nie może być traktowane jako odpłatne świadczenie. Nie ma tutaj znaczenia fakt pobierania wynagrodzenia za wydanie vouchera. Wynagrodzenie to ostatecznie i tak jest należne podmiotowi, który faktycznie świadczy usługę, czyli Partnerowi i to on opodatkowuje realizację vouchera.

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 13.02.2020 r., sygn. akt III SA/Wa 13/20