Naliczenie kary umownej nie wiąże się z przedłużenime najmu
Wypowiedzenie umowy z powodu niewywiązywania się klienta z postanowień umowy stanowi czynność jednostronną i nie wynika z porozumienia zawartego z klientem w sprawie wcześniejszego zakończenia umowy. Opłata nazwana karą umowną nie jest związana z przedłużeniem okresu najmu, gdyż klient nadal ma obowiązek zwrócić maszynę w pierwotnym terminie, a spółka może zażądać odszkodowania przekraczającego kwotę kary umownej, jeżeli jej faktyczna szkoda będzie przewyższać tę wartość. Naliczenie kary nie jest zatem związane z uzyskaniem jakiejkolwiek korzyści przez klienta, lecz ma charakter odszkodowawczy, gdyż rekompensuje straty poniesione w związku z niewywiązaniem się klienta z umowy (tj. brak możliwości wykorzystywania przedmiotu najmu w celach zarobkowych).
W ocenie WSA w Warszawie nie występuje w niej usługa i odpowiadające jej świadczenie wzajemne ze strony klienta - wynagrodzenie. To klient, swoim działaniem/zaniechaniem, doprowadza do obowiązku zapłaty kary, a zatem świadczenie należne jest w związku z niewłaściwym postępowaniem klienta, nie zaś z określonymi czynnościami podejmowanymi przez Spółkę.
Skoro zapisy umowne przewidujące naliczenie przedmiotowej kary mają za zadanie skłonić klientów do terminowego zwrotu maszyny, to w przypadku kary umownej za opóźnienie w zwrocie maszyny, stanowi szkodę w postaci niemożności korzystania z własnego majątku. W sprawie pominięto zarówno odszkodowawczy charakter kary umownej pobieranej, sposób jej ustalania (wysokość powiązana z wartością maszyny) jak i brak zgody spółki na korzystanie z maszyny po umówionym terminie zwrotu (wysyłane przez spółkę monity oraz zapis o możliwości dochodzenia odszkodowania od klienta niezależnie od pobranej kary).
Sąd zwrócił uwagę, że pobierana opłata karna (za niezwrócenie przyczepy w terminie) ma charakter kary umownej, o której mowa w cyt. art. 483 § 1 k.c., która nie stanowi wynagrodzenia za jakiekolwiek świadczenie ze strony Spółki. Stanowi ona sankcję za naruszenie przez klienta warunków Umowy i nie jest związana z zobowiązaniem się spółki do wykonania czynności, powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji. Zatem pobierana przez spółkę opłata karna ma charakter czynności jednostronnej i nie wiąże się z otrzymaniem przez Klienta świadczenia wzajemnego w postaci dostawy towarów czy świadczenia usługi. Tym samym, przedmiotowa opłata karna nie stanowi wynagrodzenia za dostawę towaru bądź świadczenie usług, o których mowa w art. 7 ust. 1 i art. 8 ust. 1 ustawy i nie jest opodatkowana podatkiem VAT.
Wyrok WSA w Warszawie z dnia 13 lutego 2020 r., sygn. akt III SA/Wa 1689/19
![Banner](/_default_upload_bucket/judge-3665164_1920_1.jpg)
Mniej niż najtańszy mandat skarbowy!
Kazus pomaga w zmaganiach z organami skarbowymi. Autorzy śledząc orzeczenia sądów administracyjnych, interpretacje Ministerstwa Finansów oraz organów skarbowych, piszą o ich jurysdykcjach w przystępny sposób.
![](/_default_upload_bucket/KAZUS%2010%20okladka_2.jpg)
![](/_default_upload_bucket/Tax%20Press_Kazus%20Podatkowy_09%20kor29072019_3.jpg)
![](/_default_upload_bucket/Tax%20Press%20Kazus%20Podatkowy%2008%20okladka-1_2.jpg)
![Book](/_default_upload_bucket/image-thumb__738__coreshop_productDetail/9908ed88cb0549d0add528521f493af7%5B1%5D.png)