Zaliczenia wsparcia finansowego do podstawy opodatkowania

Według NSA, unijna forma wsparcia finansowego obejmująca zarówno dystrybucyjne formy działania (wycofanie z rynku owoców i warzyw w celu ich bezpłatnego przekazania wymienionym podmiotom), jak i formy niedystrybucyjne (niezbieranie plonów i zielone zbiory), nie może być traktowana jako mająca wpływ na cenę z uwagi na naruszenie zasady równego traktowania podatników będących w podobnej sytuacji. Wsparcie to ma charakter rekompensacyjny dla podmiotów je uzyskujących z uwagi na niezawinioną utratę rynku zbytu w kontekście poniesionych kosztów produkcyjnych, a nie rekompensaty ceny.

W świetle brzmienia art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, a także art. 73 Dyrektywy 112, decydujący dla zaliczenia określonej formy dofinasowania do podstawy opodatkowania jest jej bezpośredni związek z dostawą konkretnego towaru lub świadczeniem konkretnej usługi. Wsparcie finansowe nie dające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu VAT nie zwiększają obrotu. Opodatkowaniu podlega dotacja do ceny sprzedaży, a nie ceny zakupu. W sytuacji zatem, gdy podatnik otrzymuje wsparcie finansowe na skutek wycofania produktów z rynku w celu ich bezpłatnej dystrybucji (nieodpłatnego przekazania określonym podmiotom), nie sposób stwierdzić, by uzyskana pomoc była przeznaczona na sfinansowanie konkretnej czynności opodatkowanej VAT i by miała ona bezpośredni wpływ na cenę. Za wadliwe należy uznać utożsamianie pomocy, której istota sprowadza się do pokrycia kosztów nieodpłatnego przekazania towarów na rzecz uprawnionych jednostek z wynagrodzeniem za podlegającą opodatkowaniu dostawę towarów. Z tej perspektywy bez znaczenia dla określenia charakteru unijnego dofinansowania pozostaje sposób kalkulacji uzyskiwanej kwoty (tj. uzależnienie jej od ilości dostarczanych owoców oraz kosztów transportu).                   

Sentencja: oddalono skargę kasacyjną organu

Tezy orzeczenia NSA z dnia 30 czerwca 2021 r., sygn. I FSK 760/21

Źródło: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/CA629578F0