Kto może być pełnomocnikiem w postępowaniu podatkowym?
Na podstawie art. 138b o.p. pełnomocnikiem strony może być każda osoba fizyczna mająca pełną zdolność do czynności prawnych. Ordynacja podatkowa nie określa szczególnych kwalifikacji, jakie powinna posiadać osoba, która ma zastać pełnomocnikiem. W związku z tym pełnomocnikiem w postępowaniu podatkowym może być osoba zawodowo trudniąca się świadczeniem pomocy prawnej - adwokat, radca prawny, doradca podatkowy lub osoba, która trudni się świadczeniem pomocy prawnej w formie zastępstwa procesowego, jako pełnomocnik profesjonalny, lub też osoba, która takich kwalifikacji nie posiada, jako pełnomocnik nieprofesjonalny.
Taki rodzaj podziału, przewidziany prawem, nie rodzi skutków procesowych w postępowaniu podatkowym, a organ podatkowy ma obowiązek udzielenia informacji i wyjaśnień w zakresie toczącego się podstępowania niezależnie od tego, czy o nie występuje strona samodzielnie, czy w jej imieniu wstępuje profesjonalny pełnomocnik, czy inna osoba fizyczna ustanowiona jako jej pełnomocnik, nieposiadająca stosownych kwalifikacji.
Ustanawiając pełnomocnika trzeba pamiętać, że pełnomocnik ma obowiązek reprezentowania mocodawcy jeszcze przez 14 dni od chwili momentu wypowiedzenia pełnomocnictwa.
Pełnomocnictwo jest z natury rzeczy instytucją cywilnoprawną i aby było skuteczne musi być uzewnętrznione, tj. przedłożone organowi podatkowemu do akt konkretnej sprawy, czyli konkretnych akt o nadanym numerze.
Dla podatnika dostępnych jest kilka możliwości zgłoszenia pełnomocnictwa tj. w formie pisemnej, w formie elektronicznej lub ustnie do protokołu.
Mniej niż najtańszy mandat skarbowy!
Kazus pomaga w zmaganiach z organami skarbowymi. Autorzy śledząc orzeczenia sądów administracyjnych, interpretacje Ministerstwa Finansów oraz organów skarbowych, piszą o ich jurysdykcjach w przystępny sposób.
Natomiast przez akta sprawy, w rozumieniu § 2 pkt 1 Rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 18 stycznia 2011 r. w sprawie instrukcji kancelaryjnej, jednolitych rzeczowych wykazów akt oraz instrukcji w sprawie organizacji i zakresu działania archiwów zakładowych, należy rozumieć: dokumentację, w szczególności tekstową, fotograficzną, rysunkową, dźwiękową, filmową, multimedialną, zawierającą informacje potrzebne przy rozpatrywaniu danej sprawy oraz odzwierciedlającą przebieg jej załatwienia i rozstrzygania.
Akta sprawy tworzone są poprzez dokumentację dotyczącą jednej sprawy; gdzie dokumentacja może przybierać formę pisemną, obrazową, dźwiękową, elektronicznego przetwarzania danych.
W systemie tradycyjnym dokumentacja w postaci nieelektronicznej, przechowywana jest w teczkach aktowych, natomiast, dokumenty elektroniczne, tworzone w systemie EZD (Elektroniczne Zarządzanie Dokumentacją), przechowywane są na informatycznych nośnikach danych.
Bez względu na formę złożenia do akt, przedkładany dokument pełnomocnictwa powinien zawierać dane identyfikujące mocodawcę oraz pełnomocnika, imię, nazwisko, adres zamieszkania, nr pesel, czy nr dowodu tożsamości, a także zakres umocowania.
Konieczne jest również przedstawienie dowodu uiszczenia opłaty skarbowej od pełnomocnictwa, w przypadkach pełnomocnictw podlegających takiej opłacie, a na które wskazuje ustawa z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej.
W tym miejscu nadmienić należy, że tylko pełnomocnictwo złożone w formie papierowej podlega opłacie skarbowej w wysokości 17 zł.
Wskazanej opłacie podlega złożenie dokumentu stwierdzającego udzielenie pełnomocnictwa lub prokury oraz jego odpisu, wypisu lub kopii – w sprawie z zakresu administracji publicznej lub w postępowaniu sądowym.
Jednocześnie należy zauważyć, że ustawodawca nie przewidział możliwości zwrócenia się do organu podatkowego z wnioskiem o zwrot opłaty skarbowej, która zastała uiszczona od przedłożonego w konkretnej sprawie pełnomocnictwa, na co wskazuje teść art. 9 ustawy o opłacie skarbowej.
Pełnomocnictwo wygasa z chwilą odwołania go przez mocodawcę, śmierci mocodawcy lub pełnomocnika, a także zakończenia postępowania, do którego zostało ono udzielone.