Co to jest pełnomocnictwo szczególne i kiedy można je ustanowić?

Najbardziej rozpowszechnioną kategorią pełnomocników stanowią pełnomocnicy szczególni. Od 1 stycznia 2016 r., zgodnie z art. 138 e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (o.p.) t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 201 ze zm., pełnomocnicy szczególni są upoważnieni do działania we wskazanej sprawie podatkowej lub innej sprawie należącej do właściwości organu podatkowego. Umocowaniem do takiego działania jest złożenie pełnomocnictwa do akt konkretnej sprawy.

Banner

Oprócz dotychczasowej możliwości udzielania pełnomocnictwa na piśmie lub ustnie do protokołu, wprowadzona została możliwość udzielenia tego rodzaju pełnomocnictwa w formie dokumentu elektronicznego (art. 138e § 2 o.p.). Zaznaczyć należy, że wszystkie pełnomocnictwa złożone do akt przed 1.01.2016r., a także ich urzędowo poświadczone/uwierzytelnione odpisy, uznawane są za pełnomocnictwa szczególne. Skutek prawny takie pełnomocnictwo wywiera natychmiast po złożeniu go do akt sprawy. Z przepisów podatkowych w tym zakresie wynika również, że strona może wyznaczyć kilku pełnomocników do jednej sprawy, o tym samym, bądź różnym zakresie umocowania. Pełnomocnictwo szczególne złożone w formie pisemnej podlega opłacie skarbowej w wysokości 17 zł, od każdego stosunku pełnomocnictwa. W zależności od zakresu umocowania pełnomocnik może udzielić dalszego pełnomocnictwa innej osobie jest to tzw. pełnomocnictwo substytucyjne. Jak już wspomniano wyżej, pełnomocnictwo szczególne upoważnia do działania we wskazanej sprawie podatkowej. Pełnomocnik może w imieniu mocodawcy np. składać wyjaśnienia, przedstawiać organowi podatkowemu dodatkową dokumentację, przedkładać inny materiał dowodowy mający znaczenie w prowadzonym postępowaniu. Zaznaczyć również należy, że pełnomocnictwo do działania przed organem I instancji upoważnia pełnomocnika także do wniesienia odwołania, o ile jego złożenie dopuszczają przepisy prawa.

Mniej niż najtańszy mandat skarbowy!

Kazus pomaga w zmaganiach z organami skarbowymi. Autorzy śledząc orzeczenia sądów administracyjnych, interpretacje Ministerstwa Finansów oraz organów skarbowych, piszą o ich jurysdykcjach w przystępny sposób. 

Ponadto w postępowaniu podatkowym występuje również inny rodzaj pełnomocnictwa tzw. pełnomocnictwo domniemane, które nie wymaga formy pisemnej. O tego rodzaju pełnomocnictwie możemy mówić na przykład w sytuacji, o której mowa w art. 138b §3 ustawy Ordynacja podatkowa. W kwestiach mniejszej wagi wynikających w toku postępowania, organ podatkowy może nie żądać pełnomocnictwa, jeżeli pełnomocnikiem strony jest jej małżonek, a nie ma wątpliwości co do istnienia i zakresu jego upoważnienia do występowania w imieniu strony. Powołany przez stronę postępowania pełnomocnik może okazać oryginał lub notarialnie poświadczony odpis pełnomocnictwa szczególnego, w celu sporządzenia przez organ podatkowy jego urzędowego odpisu i dołączenie do akt sprawy, z tym że Minister Finansów w rozporządzeniu z dnia 28.12.2015 r. określił wzór pełnomocnictwa szczególnego oraz wzory zawiadomień o zmianie, odwołaniu lub jego wypowiedzeniu. ( zg. z art. 138e § 3 w związku z art. 138j § 1, pkt 2 o.p.).

Ponadto z początkiem 2016 r. wprowadzona również została instytucja tymczasowego pełnomocnika szczególnego dla osób nieobecnych. Powołanie takiej osoby ma umożliwić wszczynanie i prowadzenie postępowań podatkowych w przypadku braku kontaktu ze stroną, przy jednoczesnym zagwarantowaniu osobie nieobecnej odpowiedniej reprezentacji. Pełnomocnik taki jest wyznaczany przez organ podatkowy dla nieobecnej osoby fizycznej. Tymczasowym pełnomocnikiem dla osób fizycznych może być członek rodziny, jeżeli wyrazi na to zgodę, lub doradca podatkowy wyznaczony przez organ podatkowy. W przypadku osób prawnych lub jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej – w przypadku braku ich organów lub niemożności ustalenia adresu siedzib, miejsca prowadzenia działalności lub miejsca zamieszkania osób upoważnionych do reprezentowania ich spraw, tymczasowym pełnomocnikiem może być tylko adwokat, radca prawny lub doradca podatkowy. Tymczasowy pełnomocnik szczególny dla osób nieobecnych jest upoważniony do działania za stronę do czasu wyznaczenia przez sąd kuratora. ( art. 138l, 138m o.p.).

Ustanowienie pełnomocnika wywołuje określone konsekwencje dla organu podatkowego. Podstawową jest konieczność doręczania korespondencji pełnomocnikowi strony, który ma prawo brać udział we wszystkich przewidzianych prawem czynnościach toczącego się postępowania podatkowego. Trzeba jednak pamiętać, że i od tej generalnej zasady ustawodawca przewidział wyjątki np. podejmowanie czynności podczas kontroli podatkowej, czy badania sytuacji finansowej podatnika.

Czytaj także

Ta strona wykorzystuje pliki cookies. Używamy informacji zapisanych za pomocą plików cookies w celu zapewnienia maksymalnej wygody w korzystaniu z naszego serwisu. Jeśli nie wyrażasz zgody na ich używanie, ustawienia dotyczące plików cookies możesz zmienić w swojej przeglądarce. Szczegółowe informacje znajdziesz w naszej Polityce Prywatności